Tag kanoniczny jest znany również jako link kanoniczny lub „rel canonical”. Jest to tag znajdujący się w kodzie źródłowym strony wskazujący wyszukiwarkom to, że istnieje nadrzędna kopia danej strony. Tagi kanoniczne są wykorzystywane w SEO, aby pomóc wyszukiwarkom zaindeksować prawidłowe adresy URL i uniknąć duplikacji treści.
Czym jest tag kanoniczny?
Tag kanoniczny (rel=“canonical”) to wycinek kodu HTML określający główną wersję duplikatów, stron zbliżonych oraz podobnych. Innymi słowy, w przypadku posiadania takiej samej lub podobnej treści dostępnej pod kilkoma różnymi adresami URL, można użyć tagów kanonicznych, aby ustalić która z nich jest wersją główną przeznaczoną do zaindeksowania.
Dlaczego tagi kanoniczne są ważne dla SEO?
Google nie lubi powielonej treści. Sprawia ona, że wyszukiwarce trudniej jest zdecydować:
- Którą wersję strony zindeksować (indeksowana jest tylko jedna!)
- Którą wersję strony pozycjonować dla określonych zapytań.
- Czy należy wykorzystać „moc linków” na stronie czy podzielić ją pomiędzy wiele jej wersji.
Nadmierna ilość powielonych treści może również wpłynąć na „crawl budget”. Oznacza to, że Google może tracić czas na crawling wielu wersji tej samej strony zamiast odkrywać jej inne istotne treści.
Gdzie dodać rel=canonical?
Tag kanoniczny powinniśmy umieścić w sekcji HEAD jako adres względny, czyli pełną formę adresacji URL.
<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
<title>Tytuł danej podstrony</title>
<link rel="canonical" href="https://domena.pl/strona/podstrona/" />
</head>
<body>
<h1>Nazwa podstrony</h1>
<p>Treść podstrony</p>
</body>
</html>Prawda o crawl budget
Zmuszanie Google do tracenia czasu na crawling powielonej treści jest coś czego w miarę możliwości powinno się unikać. Jednak Google twierdzi, że w przypadku większości stron nie stanowi to problemu.
Jeśli nowe strony mają być analizowane tego samego dnia, którego zostały opublikowane, wówczas crawl budget nie jest czymś, na czym webmasterzy muszą się skupić. Podobnie, jeśli strona posiada mniej niż kilka tysięcy adresów URL, będzie analizowana skutecznie.
Tagi kanoniczne rozwiązują te wszystkie problemy. Umożliwiają poinformowanie Google, którą wersję strony wyszukiwarka powinna zindeksować i pozycjonować oraz gdzie wykorzystać „moc linków”, czyli link juice.
Brak określenia kanonicznego adresu URL sprawi, że Google będzie postępować według własnego uznania.
Poleganie na Google nie jest dobrym pomysłem. Wyszukiwarka może wybrać wersję strony, która w rzeczywistości nie powinna być kanoniczna.
Ważne: Google twierdzi, że zwykle bierze pod uwagę ustawione kanoniczne adresy URL, ale nie zawsze. Dzieje się tak dlatego, że tagi kanoniczne są podpowiedziami, a nie nakazami. Jeśli są przestrzegane, wówczas wszelkie sygnały, takie jak linki będą działały na korzyść kanonicznego adresu URL.
Stosowanie najlepszych praktyk powiązanych z kanonicznymi tagami pozwala na zmniejszenie ryzyka zauważenie przez Google niepożądanej wersji strony i uznanie jej za kanoniczną.
Powszechne błędy związane z tagami kanonicznymi
Tagi kanoniczne są ciekawym rozwiązaniem. Jeśli jednak wykorzysta się je nieprawidłowo, strony internetowe lub ich określone podstrony mogą być całkowicie ignorowane przez Google.
Przed wdrożeniem tagu kanonicznego wskazującego inną stronę, webmaster powinien najpierw zdecydować czy treść jest rzeczywiście taka sama oraz powinien zapoznać się z powszechnymi błędami związanymi z tagami kanonicznymi.
Powszechne błędy prezentują się następująco:
- Kanoniczny URL daje odpowiedź z kodem statusu 404. Kanoniczne adresy URL muszą być zawsze dostępne, ponieważ bład 404 jest mylący dla robota wyszukiwarki.
- Łączenie tagów „noindex”, „disallow” lub „nofollow” z kanonicznym URL nie jest zalecane.
- Kanoniczny element linku znajduje się w głównej części dokumentu i nie powinien być wykorzystywany ponownie w metadanych.
- Tag kanoniczny nie powinien prowadzić z protokołu HTTPS do HTTP. W styczniu 2017 roku Google oświadczyło, że korzystanie z bezpiecznego połączenia HTTPS stanie się ważnym czynnikiem rankingowym dla stron internetowych. Od tego momentu Google preferuje strony HTTPS jako kanoniczne adresy URL.
Jak wdrażać tagi kanoniczne?
Istnieje pięć znanych sposobów określenia kanonicznych adresów URL. Są one znane jako sygnały kanonizacyjne:
- tag HTML (rel=canonical),
- nagłówek HTTP.
Jak sprawdzać tagi kanoniczne?
Aby uniknąć sprawdzania kodu źródłowego każdej podstrony, najlepiej jest dokonać crawlingu z wykorzystaniem Screaming Frog, aby sprawdzić tagi kanoniczne dla całej strony za jednym zamachem lub możesz skorzystać z darmowej wtyczki Detailed SEO Extension.
1. Ustanawianie elementów kanonicznych z wykorzystaniem tagów HTML rel=”cannonical”
Skorzystanie z tagu rel=canonical to najprostszy i najbardziej oczywisty sposób określania kanonicznego adresu URL.
Należy po prostu dodać poniższy kod do sekcji <head> (nagłówek) jakiejkolwiek powielonej strony:
<link rel=“canonical” href=“https://example.com/canonical-page/” />
Przykład:
Niech za przykład posłuży strona internetowa ecommerce sklepu sprzedającego koszulki t-shirt. Należy ustawić stronę https://twojsklep.com/tshirts/black-tshirts/ jako URL kanoniczny, nawet jeśli treść strony jest dostępna za pośrednictwem innych adresów URL (np. https://yourstore.com/offers/black-tshirts/)
Po prostu należy dodać poniższy tag kanoniczny do jakichkolwiek powielonych stron:
<link rel=“canonical” href=“https://twojsklep.com/tshirts/black-tshirts/” />
W przypadku korzystania z CMS nie trzeba modyfikować kodu strony internetowej.
Ustanawianie tagów kanonicznych w WordPress:
Po zainstalowaniu Yoast SEO samoodnoszące się tagi kanoniczne zostaną dodane automatycznie. Aby ustawić niestandardowe tagi kanoniczne, należy wybrać sekcję „Advanced” (zaawansowane) w każdym poście lub na każdej stronie.
Ustanawianie tagów kanonicznych w Shopify:
Shopify dodaje samoodnoszące się kanoniczne URL (self-referencing canonical) dla produktów i wpisów blogowych w sposób domyślny. Aby ustawić niestandardowe kanoniczne URL, trzeba edytować bezpośrednio pliki wzoru (.liquid).
2. Ustanawianie tagów kanonicznych w nagłówkach HTTP
W dokumentach, takich jak pliki PDF nie ma możliwości umieszczenia tagów kanonicznych w nagłówku strony, ponieważ nie istnieje sekcja <head> strony. W takich przypadkach trzeba skorzystać z nagłówków HTTP, aby ustanowić elementy kanoniczne. Elementy kanoniczne można również wykorzystywać w nagłówkach HTTP na standardowych stronach internetowych.
Przykład
Za przykład niech posłuży stworzenie wersji PDF wpisu blogowego i umieszczenie go w podfolderze bloga (strona.com/blog/*).
Nagłówek HTTP w tym przypadku może wyglądać następująco dla takiego pliku:
HTTP/1.1 200 OK
Content-Type: application/pdf
Link: <https://strona.com/blog/canonical-tags/>; rel=”canonical”
3. Linki wewnętrzne
To jak łączone są ze sobą podstrony w ramach danej strony stanowi sygnał kanoniczny.
Zachowanie jak największej spójności z tymi wszystkimi sygnałami ułatwia wyszukiwarkom określenie preferowanego kanonicznego adresu URL. Trzeba pamiętać o tym, że Google preferuje również adresy URL HTTPS zamiast HTTP.
